Ang mga kuwento dito ay hindi lamang kuwento ng buhay ko. Ang mga ito'y kuwento ng buhay ng mga kaibigan, katrabaho, katunggali, kakilala... at mga kuwentong kathang-isip lamang. Naisipan ko lang isulat tutal nama'y noon pa ay pangarap ko nang maging manunulat. Sa kasamaang palad ay hindi ito natupad, hindi siguro para sa 'kin. Nakailang beses din akong nagpasa ng mga kuwento at nobela pero hindi pinalad. Hindi bale, malaya pa rin naman akong magsulat... may magbabasa man o wala.


Blog Archive

Saturday, October 30, 2010

wall sa facebook


Si Andy (hindi tunay na pangalan) ay kababata ko. Nasa pangalawang baitang pa lang kami sa elementarya ay magkaibigan na kami. At magkaibigang tunay, napatunayan na namin 'yan ng ilang beses kaya naman hanggang ngayon tropa pa rin kami. Walang iwanan.

Sa aming magkaka-barkada, siya ang bunso namin. Hindi sa kapanganakan ha? Pero sa takbo ng isip. Dahil mas madalas sa hindi isip bata siya. Pero huwag ka, mahal namin 'yan.

Kaya nga lang madalas naming pagsabihan. Minsan nakikinig, madalas hindi.

Nasa Estados Unidos ang isa naming kaibigan, si Dei (hindi tunay na pangalan) dahil nakapag-asawa ng Amerikano. Madalas ko siyang maka-chat sa internet. At minsan ay topic namin ang kaibigan naming si Andy. Hindi kasi namin alam kung paano ito pagsabihan. Hindi naman kasi siya dating bugnutin. Sa totoo lang ang dali niyang patawanin... dati.

"Kung bakit kasi kailangan pa niyang i-post ang lahat sa wall niya sa FB", sabi ni Dei.

"Oo nga eh... sarili lang niya pinapahiya niya...", sagot ko.

"Pagsabihan mo nga!", si Dei ulit.

"Hay naku, hindi na nakikinig 'yun sa 'ken", sagot ko.

Hindi kasi namin maintindihan ang takbo ng isip niya. At lalong hindi namin maintindihan kung bakit kailangang malaman ng buong mundo kung ano ang nasa isipan niya. Pati problema ng ate niya.

(Post 1) FB: Wall: What's on your mind?

ANDY: Hrmp! Ang kapal ng mga mukha nila! Mapupunta sila sa impiyerno! Hrmp!

Kaibigan 1: O bakit? Sino na naman kaaway mo?
Kaibigan 2: Cool ka lang, sis!
ANDY: Hay naku! Super kapal nila!
Ako: Tumahimik ka na diyan ha!
Kaibigan 3: Bakit galit ka na naman?
ANDY: Oo, nakaka-high blood kasi!
Ako: Isa pa ha? Tumigil ka na!
ANDY: Ang kapal ng mukha! Palamunin!

(Post 2) FB: Wall: What's on your mind?

ANDY: Hay naku! Nakakadismaya!

Kaibigan 1: Bakit?
Kaibigan 2: Ganyan naman talaga ang buhay eh...
Ako: Ano na naman bang drama 'yan? (pero binura ko, di ko na itinuloy...)

(Post 3) FB: Wall: What's on your mind?

ATE (ni Andy): Ooopppsss. You did it again!... whew hirap! LOL

Kaibigan (ni ate) 1: Kaya mo 'yan sis!
Kaibigan (ni ate) 2: Britney Spears ba 'to? LOL Kaya mo yan! Hope you will be ok soon....
ANDY (heto na): Lost his path for the second time? Hallerrrrr!!?? I don't think so!!!
Ako: Kumusta mare? Ano na'ng balita? =D
Ate (ni Andy): Thanks guys! =)

Ang hirap kasi nito, mas galit pa yata siya kaysa sa ate niya. Well, may mga ganyan talaga kaso minsan sumusobra na.... eh kung siya kaya balingan ng kaaway ng ate niya?

Ka-chat ko ulit si Dei...

"Nakausap mo na si Andy?", tanong niya. 

"Ka-text ko nung isang araw. 'Kaw?", balik tanong ko.

"Kausap ko ngayon pero sa message box lang niya. Hindi daw siya maka-online, sa cellphone lang niya", sagot naman ni Dei. "Gusto ko sana pagsabihan pero makikinig ba? Nakita mo na ba post niya sa wall ng ate niya?"

"Oo!", sagot ko. "Hay naku, hindi na natakot. Eh kung siya balingan ng asawa ng ate niya? Alam naman niyang sira-ulo 'yun".

"Sinabi mo....", pagsang-ayon naman sa akin ni Dei. 

"Teka, nag-text siya sa 'ken. Sagutin ko lang", ako ulit sabay sagot sa text ni Andy.

Heto ang text message: "Pag delayed ba ng 2 weeks malaki na possibility na buntis?"

Nagulat ako? Sinagot ko ang text message: "Bakit? Sinong delayed?"

Sumagot din siya: "Eh delayed ako ng 2 weeks eh".

Balik ako kay Dei....

"Hay naku! Kausapin mo si Andy ha? Delayed daw ng dalawang linggo! Naku! Babaing 'yun! Hindi pa natuto sa atin!", nakasimangot ako habang tinitipa ang keyboard. 

"Ano? Hayaan mo na. Mabuti na ngang mabuntis at nang matuto. Baka 'yung nasa album niya 'yung ama", sagot naman nito. 

"Saang album? Hindi ko pa nakikita",  sagot ko. Dahil layu-layo na kami (ako sa siyudad, si Dei sa Amerika at siya sa probinsiya), hindi pa namin nakikilala o nakikita man lang ang nobyo niya. "Matingnan nga".

Habang tinitingnan ko ang album ni Andy (kung nasaan nadun ang pictures ng nobyo niya malamang dahil ang album title ay 'Puso ko'), ka-chat ko pa rin si Dei.

"Mukhang tambay sa kanto", sabi ko.

"Yun din ang tingin ko", sagot niya. 


(Post 4) FB: Wall: What's on your mind?

ATE (ni Andy): :)

Kaibigan (ni ate) 1: =D
Kaibigan (ni ate) 2: Kumusta friend?
Andy: =/

Gusto kong sabihan... matuwa ka naman para sa kapatid mo. 

(Post 5) FB: Wall: What's on your mind?

ANDY: Banat para sa mga ex: Gusto kitang hanapin sa dictionary kaya lang naalala ko meaningless ka na pala! LOL

(thumbs up) Kaibigan 1 likes this 

Kaibigan 2: super like! ^_^
Kaibigan 3: LOL! Gusto ko! =)

Ok na rin. Kahit medyo negative pa rin at least nakatawa siya this time... Hindi galit.

Nasa good mood yata. Nagtext ako.

"Yan boyfriend mo ba eh ok? Baka naman tambay ha?"

"Guwapo naman", sagot niya. "Pareho kami, guwapo at maganda. Hehe!"

"Eh anong trabaho?", text ko ulit.

"Maghahanap pa lang", ang sagot. "Hindi naman puwedeng ako pa ang magpakain sa kanya balang araw ano!"

"Dapat lang", sagot ko. "San siya maghahanap ng trabaho?"

"Di gaya ng asawa ng ate ko! P*ksh*t siya! Kainis!", ang sagot niya.

"Hayaan mo na. So sa'n siya hanap work? I mean yang nobyo mo?", ang text ko ulit sa kanya. "Mabait ba naman?", dagdag ko pa.

"Nakakainis talaga yung lalaking 'yun! Palamunin!", ang sagot.

Napakunot ako ng noo. Naguluhan ako bigla. 

"Boyfriend mo palamunin? Naku ha!", sagot ko naman. 

"Hindi! Yung asawa ng ate ko!", text niya.

Ah ewan!!! =/


No comments:

Post a Comment